Γνωριστήκαμε θυμάμαι σε ένα σεμινάριο που μας δίδασκε την τέχνη της πώλησης στο φαρμακείο με ορθό τρόπο και ήμουν αυτή η ενοχλητική με τις πολλές ερωτήσεις και το χέρι τεντωμένο αναζητώντας απαντήσεις όχι μόνο σε αυτά που δίδασκε αλλά και σε αυτά που εννοούσε.
Όσοι έχετε υπάρξει μαθητές του σίγουρα καταλαβαίνετε τι λέω αναφορικά στον τρόπο που διδάσκει και στο πως νιώθεις έπειτα από διάλεξη του. Παρ’ όλη λοιπόν την κούρασή μου μαγεύτηκα από τις γνώσεις που απέκτησα και αμέσως σκέφτηκα... μα πώς είναι δυνατόν να υπάρχει ένας άνθρωπος με τόσο πολλαπλή προσωπικότητα και τόσο Βαθιά και σφαιρική γνώση όχι μονό για ότι διδάσκει αλλά και για την ίδια τη ζωή? Κ όμως υπάρχει . Και είναι ο αγαπητός μου φίλος πλέον Ανδρέας που με το σημερινό του δημιούργημα θα το έλεγα μας δίνει μία γεύση της ρομαντικής, επιστημονικής και κοινωνικοπολιτικής του οπτικής μέσα από ένα βιβλίο που αλήθεια σας λέω δεν το διαβάζεις.. το βλέπεις! Η Δανάη μπορεί να είσαι εσύ ή εγώ ή ο άλλος ή η θηλυκή σου οπτική ή αυτή η προσωπικότητα που θα ήθελες δίπλα σου ή ακόμα και αυτή που έχασες. ‘Οπως και ο Κοσμάς. Όπως και ο Αλέξανδρος ή η Μυρτώ. Όλοι οι ήρωες έχουν αποχρώσεις από το
βαθύτερο εγώ μας. Μπορεί να νιώσεις ταυτόχρονα συμπάθεια ή και μίσος για τους ήρωες και μπορεί να αναρωτηθείς τι θα γινόταν εάν…
Ακροβατώντας το πραγματικό και το φανταστικό στο σκοτεινό και το φωτεινό βλέπεις πλευρές του δικού άλυτου σου κύβου του Ρουμπικ.
Ξεκινώντας να διαβάσω αυτό το υπέροχο βιβλίο αυτού του υπέροχου ανθρώπου είπα ωραία θα διαβάσω μια ιστορία αγάπης.
Όμως γελάστηκα.
Πως θα μπορούσε ο Ανδρέας να μείνει μόνο εκεί αφού όλα στη ζωή του από τις ιδέες του μέχρι και την τυπική του χειραψία αφήνει πάντα μια ενέργεια μυστηρίου αλλά και ουσιαστικής αγάπης.
Κοινωνικοί προβληματισμοί, θρησκευτικά διλήμματα αλλά και ερωτικές επιστολές και ποιήματα είναι όλα κεντημένα κυριολεκτικά με έναν νοσταλγικό ρομαντισμό μιας άλλης εποχής πιο ανθρώπινης πιο ζωντανής και πιο ειλικρινής. Η πολυπραγμοσύνη ενός ανθρώπου και δη συγγραφέα για εμένα προσωπικά διαφαίνεται από το εάν μπορείς να ”νιώσεις” το επιστημονικό του σύγγραμμα άλλα και το κοινωνιολογικό του μυθιστόρημα όπως θα το χαρακτήριζα εγώ. Ακόμα και στο πιο απλό τρόπο γραφής του βλέπεις μέσα από τις λέξεις αλλά η μαγεία είναι στο ότι όχι μόνο βλέπεις αλλά και στο τί βλέπεις ανάλογα με την ματιά που το κοιτάς κάθε φορά!
Έχω διαβάσει το βιβλίο δύο φορές και εάν με ρωτήσετε και τις δυο φορές ταξίδεψα αλλά έκανα άλλο ταξίδι κάθε φορά, εξίσου υπέροχο.
Ίσως σε δυο χρόνια και το διαβάζω αλλιώς  ούτω καθεξής.

Γιατί φυσικά δεν πιστεύω πως ποτέ μα ποτέ ο συγγραφέας μας δε θα μας δώσει το μήνυμα του σε άχρωμες λέξεις…

Διά της… μαιευτικής μεθόδου θα γεννηθεί το μήνυμα το διαφορετικό για τον καθένα.
Η Δανάη είναι αγαπημένη όλων μας και ο Κοσμάς είναι το συμπλήρωμα ενός παζλ , μιας κοινής μοίρας.
Σύμφωνα με την Ελληνική Μυθολογία οι άνθρωποι είχαν αρχικά δημιουργηθεί με τέσσερα χέρια ,τέσσερα πόδια και δύο κεφάλια Φοβούμενος ο Δίας την μοναδική τους δύναμη τους
χώρισε στα δύο και από τότε ζουν με έναν σκοπό ..την αναζήτηση του άλλου μισού πρός την ολότητα.
Αυτό το αλληλοσυμπλήρωμα είναι σπουδαίο για την ανθρώπινη ψυχική εξέλιξη και αυτό διαφαίνεται από την ανάγνωση του βιβλίου αλλά είπαμε όχι από την πρώτη ματιά!
Άλλωστε όσοι γνωρίζουμε τον κ. Καλλιβωκά γνωρίζουμε πως δεν του αρέσουν οι εύκολες και γρήγορες λύσεις γιατί κανείς δε λέει πως το απλό που ο συγγραφέα μας φημίζεται στην αδυναμία του για αυτό είναι και πάντα εύκολο!